Rodzice dzieci upośledzonych umysłowo z potrzeby pomocy sobie i swoim pociechom zawiązali 7 października 1999 roku Stowarzyszenie na Rzecz Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną w Poniatowej.

Inspiracją powstania Stowarzyszania była potrzeba zapewnienia dzieciom z niepełnosprawnością intelektualną odpowiedniej specjalistycznej pomocy. Aby skorzystać z wszechstronnej rehabilitacji, zajęć psychologicznych, pedagogicznych, czy logopedycznych, dzieci musiały dojeżdżać do Lublina oddalonego od Poniatowej o 40 km. Było to męczące, kosztowne, czasochłonne, zarówno dla dzieci jak i ich rodziców. Postanowiono więc spróbować rozwiązać ten problem wspólnie. Początki były dość trudne, gdyż było to dla każdego z członków Stowarzyszenia nowe doświadczenie. Należy dodać, iż powstanie tej organizacji i początki jej działalności zbiegły się z okresem wprowadzenia przez państwo trzech zmian ustawodawczych tj.: ustawy o samorządzie terytorialnym, ustawy o kasach chorych, ustawy o ubezpieczeniach społecznych oraz wyborami do władz samorządowych. To powodowało niejednokrotnie komplikacje w szybkim rozpatrzeniu wniosków. Jedną z takich trudnych spraw było pozyskanie pomieszczeń na rozpoczęcie działalności. Początkowo zebrania członków odbywały się w ich domach, gdyż władze miasta nie posiadały odpowiedniego budynku potrzebnego na cele organizacji.

Dzięki uporowi i zaangażowaniu założycieli organizacji władze miasta użyczyły w listopadzie 1999 r. lokal na działalność statutową przy ulicy Żeromskiego 4. Na podstawie umowy zawartej pomiędzy Wojewodą Lubelskim a Starostą Opolskim
w 2001 r. dokonano remontu budynku i przystosowano go do użytku dla osób niepełnosprawnych.

Niestety Stowarzyszenie zaczęło swoją działalność bez żadnych środków finansowych. Jedynym dochodem były niewielkie składki członkowskie w wysokości 50 zł rocznie. Postanowiono, więc poszukać sponsorów w środowisku lokalnym, którzy wsparliby realizację tego celu.

W międzyczasie zastanawiano się, w jaki sposób i skąd pozyskać fundusze na zapewnienie dzieciom wszechstronnej rehabilitacji. Postanowiono, iż zostanie powołana do życia placówka o nazwie Środowiskowy Ośrodek Wsparcia „Pinokio”. Zarząd Stowarzyszenia złożył wniosek do Starostwa Opolskiego o dofinansowanie działalności Ośrodka. Miał on być przeznaczony dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej intelektualnie w wieku od kilku miesięcy do 35 lat, zamieszkałych na terenie powiatu opolskiego. Celem tej placówki miało być stworzenie osobom niepełnosprawnym jak najdogodniejszych warunków do egzystowania samodzielnie w społeczeństwie. Aby osiągnąć ten cel należy już od najmłodszych lat prowadzić intensywne zajęcia pedagogiczne, psychologiczne, logopedyczne i rehabilitacyjno – ruchowe. Wniosek na powstanie takiego Ośrodka został również złożony w Urzędzie Wojewódzkim w Wydziale Spraw Społecznych z poparciem Starosty Opolskiego. Kolejny wniosek został złożony do Zarządu Miasta Poniatowa, z prośbą o wsparcie finansowe na działalność tej placówki.

W 2001 roku w ramach realizacji resortowego programu osłonowego z zakresu usług opiekuńczych dla osób z zaburzeniami psychicznymi, na podstawie umowy zawartej pomiędzy Wojewoda Lubelskim a Starostą Opolskim wykonano remont oraz adaptację pomieszczeń zajmowanych przez Ośrodek w budynku przy ul. Żeromskiego 4 w Poniatowej.

Od września 2002 roku Stowarzyszenie co roku przystępuje do konkursu na prowadzenie ośrodka wsparcia dla osób z zaburzeniami psychicznymi. W chwili obecnej ,,Środowiskowy Ośrodek Wsparcia ,,Pinokio” prowadzi zajęcia w budynku przy ulicy Młodzieżowej 6. Prowadzi następujące pracownie harfciarsko-krawiecka, świetlicowa, komputerowa, plastyczna, teatralna i stolarska. W 2010 r. baza lokalowa powiększona została o Salę Doświadczenia Świata która została sfinansowana z Celowej Dotacji Urzędu Wojewódzkiego, jak również ze środków finansowych pochodzących z 1%.

Od września 2011 roku została powołana Niepubliczna Specjalistyczna Poradnia Rewalidacyjna. Obecnie Poradnia prowadzi zajęcia psychologiczne, logopedyczne, pedagogiczne i rehabilitacyjne w budynku przy ul Młodzieżowej 8.